Een van mijn favoriete valse verhalen die rondzwerven op de platforms van de bedrijfsmedia is het argument dat het Amerikaanse volk “gewoon niet lijkt te begrijpen hoe goed de economie nu echt is”. Als ze maar naar de statistieken zouden kijken, zouden ze zich realiseren dat we midden in een financiële renaissance zitten, toch? Het moet zijn dat mensen gehersenspoeld zijn door negatieve pers uit conservatieve hoek…
Ik moet lachen om dit idee omdat het door de geschiedenis heen heel vaak voorkomt – het is een bewering die bijna elk politiek regime doet vlak voor een grote ineenstorting. Deze mensen zeggen altijd hetzelfde en als je zo lang economie studeert, kun je niet anders dan je handen omhoog gooien en je verbazen over hun toewijding aan de propaganda.
Een voorbeeld dat onmiddellijk bij me opkomt is het misleidende optimisme van de “roaring” jaren 1920 en de aanloop naar de Grote Depressie. In die tijd leefde ongeveer 60% van de Amerikaanse bevolking in armoede (volgens de statistieken van het decennium) en verdiende minder dan $2000 per jaar. In de jaren nadat WO I Europa verwoestte, werd de economische macht van Amerika echter als ongeëvenaard beschouwd.
De jaren 1920 waren een tijdperk van massaproductie en ongebreideld consumentisme, maar dit alles werd gevoed door een gemakkelijke toegang tot schulden, een toestand die in Amerika nog niet eerder had bestaan. Het was deze illusie van welvaart, gecreëerd door de ongecontroleerde toepassing van krediet, die uiteindelijk leidde tot de enorme zeepbel op de aandelenmarkt en de crash van 1929. Deze implosie, samen met het beleid van de Federal Reserve om de rente te verhogen bij economische zwakte, creëerde een zwart gat in het Amerikaanse financiële systeem voor meer dan een decennium.
Er zijn twee primaire instrumenten die verschillende falende regimes vaak zullen gebruiken om de werkelijke omstandigheden van de economie te verstoren: Schuld en inflatie. In het geval van het huidige Amerika hebben we te maken met BEIDE problemen tegelijk en dit heeft ervoor gezorgd dat bepaalde economische indicatoren gezond lijken terwijl ze in feite zeer instabiel zijn. De gemiddelde Amerikaan weet dat dit het geval is omdat ze de gevolgen elke dag zien. Ze zien de schade aan hun portemonnee, aan hun koopkracht, aan de banenmarkt en aan hun levenskwaliteit. Daarom is het vertrouwen van het publiek in de economie sinds 2021 in het slop geraakt.
De gevestigde orde kan de mensen wel cijfers voor de voeten gooien die niet in de context staan, maar ze kunnen het volk niet dwingen om een herstel te zien dat gewoon niet bestaat. Laten we eens een korte lijst doornemen van de meest foute indicatoren en de echte redenen waarom het fiscale plaatje niet zo rooskleurig is als de media ons willen doen geloven…
Het “wonder” herstel van de arbeidsmarkt
In het geval van de Amerikaanse arbeidsmarkt hebben we een duidelijk voorbeeld van verstoring door inflatie. De meer dan 8 biljoen dollar die in de eerste 18 maanden van de reactie op de pandemie op de economie werd afgevloeid, stuurde het systeem over de rand van stagflatieland. Helikoptergeld heeft de gewoonte om twee dingen heel goed te doen: Het opblazen van een zeepbel op de aandelenmarkten en het opblazen van een zeepbel in de detailhandel. Vandaar de massale stormloop van Amerikanen om te gaan kopen, gevolgd door het plotselinge tekort aan arbeidskrachten en de race om aan te nemen (meestal voor laagbetaalde deeltijdbanen).
Het probleem met dit “wonder” is dat inflatie leidt tot prijsexplosies, die we al hebben meegemaakt. De gemiddelde Amerikaan geeft ongeveer 30% meer uit aan goederen, diensten en huisvesting in vergelijking met wat hij in 2020 uitgaf. Dit is wat er gebeurt als je te veel geld hebt voor te weinig goederen en beperkte productie.
De banenmarkt ziet er op papier geweldig uit, maar de meeste banen die de afgelopen jaren zijn gecreëerd, zijn banen die terugkwamen nadat de covid lockdowns eindigden. De rest zijn banen die zijn gecreëerd door monetaire stimuleringsmaatregelen en de kunstmatige stormloop op de detailhandel. Parttime banen in de dienstensector met lage lonen zullen het land niet lang draaiende houden in een stagflatoire omgeving. De vraag is, wat gebeurt er nu de stimulus punch bowl is verwijderd?
Net zoals we in de jaren 1920 zagen, hebben Amerikanen zich in de schulden gestoken om de hogere prijzen en stagnerende lonen te compenseren door maximaliseren van hun creditcards. Nu de centrale bank de rente hoog houdt, zal het vangnet van het krediet snel wankelen. Dit geldt ook voor bedrijven; dezelfde bedrijven die massaal zullen gaan ontslaan als ze zich realiseren dat het feest voorbij is. Het gebeurde tijdens de Grote Depressie en het zal vandaag opnieuw gebeuren.
Scheuren in de fundering
We zagen barsten in het verhaal van de financiële structuur in 2023 met de bankencrisis, en zonder het terugstootbeleid van de Federal Reserve zouden nog veel meer kleine en middelgrote banken zijn omgevallen. De zwakte van de Amerikaanse banken wordt gecompenseerd door de relatieve kracht van de Amerikaanse dollar, die buitenlandse investeerders aantrekt in de hoop dat ze hun rijkdom kunnen beschermen door activa in dollars te gebruiken.
Maar er is iets mis. Goud en bitcoin zijn omhoog geschoten, samen met economisch gevoelige activa en de dollar. Dit is het tegenovergestelde van wat er zou moeten gebeuren. Goud en BTC zouden toch hedges moeten zijn tegen een zwakke dollar en een zwakke economie? Als het wereldwijde vertrouwen in de dollar en de Amerikaanse economie zo groot is, waarom duiken beleggers dan in beschermende activa zoals goud?
Nogmaals, zoals hierboven opgemerkt, inflatie verstoort alles .
Tientallen triljoenen extra dollars die door de Fed zijn geprint, zweven rond en het is geen verrassing dat veel van dat geld de economie binnenstroomt, wat de prijzen op de plank alleen maar hoger duwt. Maar goud en bitcoin vertellen ons een eerlijker verhaal over wat er echt gebeurt.
Op dit moment voegt de Amerikaanse overheid ongeveer 600 miljard dollar per maand toe aan de staatsschuld terwijl de Fed de rente hoger houdt om de inflatie te bestrijden. Deze schuld zal de financiële status van Amerika verpletteren voor wereldwijde investeerders die uiteindelijk zullen vragen HOE de VS met die groeiende molensteen zal omgaan? Zoals ik jaren geleden al voorspelde, heeft de Fed een perfect Catch-22 scenario gecreëerd waarin de VS ofwel moet terugkeren naar ongebreidelde inflatie, ofwel een schuldencrisis moet doorstaan. In beide gevallen zullen activa die in Amerikaanse dollars luiden hun aantrekkingskracht verliezen en zullen hun prijzen instorten.
“Gezond” BBP is een complete farce
Het BBP is het meest voorkomende cijfer dat door regeringen wordt gebruikt om de burgers ervan te overtuigen dat alles goed gaat. Het is weer zo’n cijfer dat volledig gemanipuleerd wordt door inflatie. Het wordt ook gemanipuleerd door de manier waarop moderne regeringen “economische activiteit” definiëren.
Het BBP wordt voornamelijk gedreven door bestedingen. Hoe hoger de inflatie, hoe hoger de prijzen en hoe hoger het BBP (tot op zekere hoogte). Uiteindelijk worden de prijzen te hoog, de creditcards raken leeg en de bestedingen stoppen. Maar voor een korte tijd zorgt inflatie ervoor dat het BBP (en de detailhandel) er goed uitziet.
Een andere factor die een zeepbel creëert is het feit dat overheidsuitgaven worden meegenomen in de berekening van het BBP. Dat klopt, elke dollar van je belastinggeld die de overheid verspilt helpt de gevestigde orde door de BBP-cijfers op te krikken. Daarom zal de stijging van de overheidsuitgaven nooit stoppen – het is te waardevol voor hen om uit te geven als een manier om de economie gezonder te laten lijken dan het is.
De ECHTE economie overschaduwt de nep-economie
Waar het op neerkomt is dat Amerikanen vroeger de waarschuwingssignalen konden negeren omdat hun bankrekeningen niet direct werden aangetast. Dat is voorbij. Nu heeft iedereen in het land te maken met een enorme daling van de koopkracht en hogere prijzen over de hele linie voor alles – van voedsel en brandstof tot huizen en financiële activa. Zelfs de rijken zien hun winst dalen en velen worstelen om hun bedrijf draaiende te houden.
De ongelukkige waarheid is dat de verkiezingen van 2024 waarschijnlijk het keerpunt zullen zijn waarop het hele bouwwerk instort. Zelfs als het publiek voor verandering stemt, is het systeem al kapot en kan het niet worden gerepareerd zonder een complete revisie.
We hebben consequent vermeden om onze medicijnen in te nemen en onze ziekte is steeds erger geworden.
Mensen hebben het vertrouwen in de economie verloren omdat ze sinds de jaren 1930 niet meer met dit soort onzekerheid zijn geconfronteerd. Zelfs de stagflatiecrisis van de jaren 1970 zal waarschijnlijk verbleken in vergelijking met wat er nu staat te gebeuren. Aan de andere kant is een groot aantal Amerikanen zich tenminste bewust van de dreiging, in tegenstelling tot de jaren 1920 toen de overgrote meerderheid van de mensen door de overheid, de banken en de media volledig werd bedonderd en dacht dat alles goed was. Weten is de eerste stap naar voorbereiding.
De tweede stap is het veiligstellen van je eigen financiële toekomst – dat is waar fysieke edelmetalen een rol kunnen spelen. Uw spaargeld diversifiëren met inflatiebestendige, niet-oplosbare activa waarvan de intrinsieke waarde niet afhankelijk is van de belofte van een tegenpartij om te betalen voegt veerkracht toe aan uw spaargeld. Dat is de belangrijkste reden waarom fysiek goud en zilver al eeuwenlang de voorkeur genieten als veilige waarden (zowel van de elite als van de gewone burger).
