In deze lezing legt Brecht uit wat volgens hem het probleem is met ons monetair systeem: aan de fiduciaire geldhoeveelheid (melk) wordt fiatgeld (water) toegevoegd, wat als resultaat heeft dat onze koopkracht verwatert (inflatie). Ter verdediging van deze visie maakt hij een onderscheid tussen “ruilgeld”, “borggeld” en “dwanggeld”, in navolging van Mises (1912) die datzelfde onderscheid ook al maakte, maar met andere termen: “commodity money”, “fiduciary media” en “fiat money”.
De visie van Brecht is dus niet nieuw, maar door het introduceren van Nederlandse neologismen hoopt hij ook in ons taalgebied enige klaarheid te brengen in dit toch wel zéér complexe debat. Het uiteindelijke doel van deze oefening? Inflatie correct kunnen definiëren, en zo het ware probleem kunnen isoleren: niet Fractional Reserve Banking – dat is een pleonasme – maar Central Banking – het injecteren van publiek water in de private melk.