Beste abonnee,
Er zijn nogal wat mensen die bang zijn voor oorlog in Europa, zo blijkt. Ik niet. De leiders van Europa doen dan wel aan wat spierballengerol, maar dat doen ze vooral in opdracht van hun broodheren: de bankiers. Die verdienen geld met oorlog, dat klopt, maar er is één ding dat nog meer geld opbrengt: mensenhandel. En de overtreffende trap daarvan is fiscale slavernij. Dan moet je de koopwaar – mensen – zelfs niet verhandelen: je laat ze gewoon slaven op de plaats waar ze wonen, en ze betalen nog voor hun eigen kost en inwonen ook.
Waar ik het over heb, beste mensen, is dat de 800 miljard die de malloten van de Europese Commissie (een onverkozen, onafzetbaar en dus dictatoriaal orgaan) willen uittrekken voor de bewapening van Europa tegen dat o zo slechte Rusland, een fictie is. Dat geld zal wel ergens naar wapens gaan, maar dat is slechts de zichtbare, mondaine kant. De onzichtbare, occulte, verborgen kant vind je aan de passief-zijde van de balans, en vergt een iets diepere analyse. Die kant gaat niet over wapens, noch over de angst en de paniek die wordt gezaaid. Die kant gaat maar over één ding: schuld. Geen schot zal gelost worden, louter een aderlating van onze economie. En om dat te begrijpen is het nodig dat ik u even meeneem in de tijd.
We schrijven 2011. Europa is in diepe crisis omwille van de PIGS: Portugal, Italië, Griekenland, en Spanje kunnen hun leningen niet meer betalen. Of zo lijkt het toch. Want ook het Duitse Commerzbank kon dat niet en die bank werd gered, met meer geld dan wat voor Griekenland nodig was geweest. En daar zie je de occulte agenda opduiken: al die ‘crisettes’, al dat gezeik, al dat geneuzel; ik kijk daar tegenwoordig los door. Het gaat over de creatie van één globale Europese obligatiemarkt. Dat is in 2011 niet gelukt, en dus probeert men het nu opnieuw. Dit keer niet met een dreiging rond het instorten van de banken (want niemand lag daar echt van wakker), maar met oorlogsdreiging – oeh!
Het is eigenlijk best wel slim gespeeld. In 2011 werd als antwoord op het valse crisisgevoel plots het “European Stability Mechanism” erdoor gedrukt: een orgaan dat, tegen de geest van de Europese Unie in, zelf obligaties kon gaan uitgeven. Dat het onzin was, kon je al zien aan de functie die het orgaan werd aangewezen. Het was een “permanent noodfonds”. Tja. Ofwel is er een noodgeval, en dan is dat plots, ofwel is er iets permanent, en dan is het in ieder geval geen noodgeval. “Newspeak” van de bovenste plank dus. Maar dat is precies waar het over gaat: een gevoel van permanente crisis creëren, zodat we in angst gaan en ‘onze’ leiders gedwee volgen. Ook nu weer, met de zogezegde ‘oorlog’ tegen Rusland.
Maar dat is bullshit, ik zeg het u. Er komt geen oorlog. Waar het voor de Europese leiders om draait, is dat het ESM geen succes was. De ‘Europese’ obligaties die ze al sinds 2012 proberen te slijten, krijgen ze aan de straatstenen niet verkocht. Want ach, een crisette in een buurland, dat motiveert niet. Maar een gruwelijke vijand aan de horizon? De grimas van vijand Poetin, en hupla: slogans als “het thuisfront moet zijn duit in het zakje doen” worden weer populair. Of dat is toch wat de bancaire elite hoopt. Want veel zal afhangen van u, beste lezer. Trapt u nog in die leugen? Bent u bereid om uw eigen bloed te laten sneuvelen, ergens in een greppel in de Oekraïne? Ik dacht het niet. Let bygones be bygones: de Donbass naar Poetin, en klaar.
Slagen we erin om die vibe – “Make Love, Not War” – met z’n allen uit te dragen, dan breekt er in mijn ogen een fantastische tijd aan. Een tijd die weliswaar lastig zal zijn, want alles zal alleen maar duurder worden, maar daardoor ook mensen zal verplichten om hun consumptie-patronen (die vaak ego-patronen zijn) in vraag te stellen. En hoeveel hebben we eigenlijk echt nodig? Daar waar de politiek jarenlang het ego van de burger heeft kunnen inflateren met vers gedrukt geld, krijgen diezelfde burgerlijke ego’s nu lik op stuk: deflatie wordt het nieuwe spel. Alle arrogantie loopt er binnenkort helemaal uit, wat betekent dat we terug kunnen gaan leven vanuit ons Zelf. En de oorlog? Die gaat eerst en vooral in onszelf woeden.
Ondertussen blijf ik herhalen, tot het doordringt in het vakkundig gemanipuleerde bewustzijn van eenieder: Pecunia Centralis Delenda Est. Fiatgeld moet vernietigd worden.
Brecht Arnaert
