Beste abonnee,

Emoties zijn energieën in motie, in beweging. Het zijn vrij oppervlakkige bewegingen van de ziel, die je meesleuren naar links of naar rechts. Je hebt er geen controle over, en hoe meer je er controle probeert over te krijgen, hoe chaotischer het plaatje wordt. Voeg daar nog de emoties van anderen bij, waarop dan weer gereageerd kan worden, en al snel wordt het op sociaal niveau één potje van energieën, waarin een hond zijn jong niet meer vindt. Dat potje noemen we “de markt”, wat niet meer dan een elektrocardiogram van alle harten is.

Nu zijn er verschillende markten. Er zijn de vroegmarkten, in vele steden, waar standhouders de ziel uit hun lijf schreeuwen om je te vertellen dat het “de laatste” zijn, wat het ook is dat zij verkopen. De klassieke truc, waarbij je artificiële schaarste creëert. Zij die nog voor een groot stuk in angst leven, laten zich hieraan vangen, en komen dan thuis met een kilo tomaten, waarvan straks een flink deel rot in de frigo. Of met andere dingen die zij helemaal niet nodig hebben, alleen maar omdat ze op emotie hebben gekocht. Ik wandel als econoom soms eens over de Grote Markt van Ieper, en ik geniet van het schouwspel.

Wat waar is voor een vroegmarkt, is ook waar voor een aandelenmarkt, zij het dat er nog een emotie bij komt kijken: hebzucht. De tijd is weg dat je een aandeel kocht om je eigen financieel risico te beperken en toch in de winst te kunnen delen. In 1722, bijvoorbeeld, kon je via de Oostendse Compagnie een aandeel kopen in het bouwen van een schip met als doel peper uit Indonesië te halen. Een peperdure en gevaarlijke expeditie, die jaren kon duren, maar wel eentje die een rijk dividend kon opleveren als het lukte. Nu koopt men een aandeel vaak niet eens meer voor dat dividend, maar voor de mogelijke meerwaarde in de toekomst.

En dan komen we bij de ‘pacemaker’ van de hele markt: de centrale banken. Die vervalsen het hele spel. Want daar waar we vandaag diep in de angst horen te zitten over de “Everything Bubble” (en goud is daar geen uitzondering op), hoor ik alleen maar meer hebzucht richting nog hogere prijzen. Met andere woorden: als zelfs Paul D’Hoore goud aanprijst, dan weet je dat het laat op de dag is. Nu nog een artikel over goud in de Humo (de Knack voor kinderen) en dan weet je hoe laat het is: verkopen die handel. Goud heeft mij jaren gediend, maar ik ben met geen enkele investering getrouwd. Ik ben getrouwd met de vrouw in mezelf.

En die vertelt me: “Brecht, straks komt de afrekening. Straks zullen we zien wie zijn spirituele huiswerk goed gemaakt heeft.” Wie nog in staat is om te luisteren naar het stille stemmetje van de eigen intuïtie, die voelt dat er een enorme ‘shakedown’ op komst is. Maar wie in de ban van de hebzucht is, kan dat stemmetje niet eens meer horen. Die luistert enkel nog naar de pijnslangetjes die in ons oor fluisteren. De constante vraag of men “er” goed “aan” doet “om” … Bij te kopen? Te verkopen? De angst groeit. Tik. Tak. Tik. Tak. Daar waar geld een middel zou moeten zijn op weg naar je eigen hogere Zelf, wordt het nu een bom aan je been.

Daarom heb ik besloten om die bom stapsgewijs te ontmantelen en mijn geld te investeren in het enige dat echt telt: het openbreken van de Liefde Gods in mensen. De hamvraag wat na goud komt, namelijk, is niét te beantwoorden. We leven in Apocalyptische tijden, tijden van Openbaring, en de openbaring die ik kreeg was dat het klopt wat in de Bijbel staat: dat we in een niet zo ver afgelegen tijd een volle dag zullen werken voor een volle kom tarwe. Dat alles ‘back to basics’ gaat. “Een maat tarwe voor een penning en drie maten gerst voor een penning.” (Openbaringen 6:6)

Dat is waarom ik besloten heb om de Bewustzijnswervel, het grootste spirituele event in de Lage Landen sinds 26 juli 1581, helemaal zelf te bekostigen. Er komt dus geen kaartverkoop. Iedereen kan meedoen en er valt niks te betalen. Maar o wee degene die denkt dat het gratis is. De prijs is je bereidwilligheid om je schaduw aan te kijken, in lijn met God te komen, en het binnenwerk te doen dat je al zo lang hebt uitgesteld. Want als de Dag des Oordeels komt, dan zal jouw waarde niet afgemeten worden in geld, maar in spiritueel kapitaal. Heb je er genoeg, dan ga je naar de tijdslijn van het Aards Paradijs. Zo niet, dan blijf je lekker in deze hel.

Dus: spel? Of hel? Aan u de keuze.

Brecht Arnaert

Geef een reactie