Beste abonnee,
Elvira Nabiullina. Noteer die naam met stip, want in mijn ogen is ze de beste monetaire econoom ter wereld. Sinds 2013 is ze voorzitter van de Russische Centrale Bank, en onder haar beleid werd niet alleen de roebel competitiever tgov. de dollar, wat goed is voor de export, maar werd ook de binnenlandse rente hoog gehouden, wat goed is voor de middenklasse. En laat het nu precies die klasse zijn waar ’the powers that be’ in het westen volop oorlog tegen voeren. Men wil dat iedereen even arm wordt, en Rusland is slechts een afleiding.
Waar gaat het fout? Bij de kern van monetair beleid: de rente. Wie die manipuleert, zoals Lagarde, verminkt de natuurlijke ordening van de samenleving. Dat wist zelfs Lenin. Zijn fameuze uitspraak dat de beste manier om het kapitalisme te ondermijnen de vernietiging van de muntwaarde is, was niet louter retoriek, maar een doordachte strategie. Als je één liter melk neemt en je voegt daar één liter water aan toe, dan heb je twee liter melk, maar de voedingswaarde per centiliter zakt. En wie betaalt het gelag? Dat is de middenklasse: de werkenden en de sparenden.
Dat gaat als volgt: nieuw geld wordt nooit direct geïnjecteerd in de beurzen van elke burger, maar komt de samenleving binnen via de bovenklasse. Die elite gebruikt dat geld vervolgens om de stemmen te kopen van de onderklasse – degenen die sowieso al afhankelijk zijn van de staat. Dat zijn meer mensen dan u denkt. En dat zijn bovendien wellicht niet de mensen die u nu voor ogen heeft. Het gaat niet over de sukkelaars die een uitkering krijgen. Die zijn niet eens zo duur. Het gaat in de eerste plaats over het gigantische ambtenarenapparaat dat nodig is om die gelden te administreren. De infrastructuur, de personeelskost, de inefficiëntie ook.
Als ik over dat laatste spreek, dan heb ik het trouwens niet over de verspilling en corruptie die eigen is aan de staat. Neen, ik heb het over het inzicht van Hayek dat winst voortvloeit uit het ontdekken van nieuwe informatie, en dat de staat, door het uitvaardigen van allerlei regeltjes, dat ontdekkingsproces (dat we “markt” noemen) verhindert. De inefficiëntie is er dus een die te omschrijven valt als een opportuniteitskost: in een vrije samenleving zijn meer kansen dan mensen. In onze samenleving zijn er meer ambtenaren dan kansen. Daardoor worden mensen steeds afhankelijker van de staat. En belangrijk: genereren ze ook minder belastingen.
Hoe vangt de staat dat op? Zeer eenvoudig: men leent het verschil erbij. Niet voor het maken van productieve investeringen die de lening zouden kunnen terugbetalen, maar voor het in stand houden van de consumptieve staatsstructuur, die het maatschappelijk kapitaal jaar na jaar verder aanvreet. Steeds meer nieuwe belastingen zien het daglicht, die vooral weer door die middenklasse betaald worden, zoals de schandelijke meerwaardebelastingen, ingevoerd door mijn ex-partijgenoot Bart De Wever. In plaats van sparen en investeren aan te moedigen, wordt de massa aangespoord om te lenen en te consumeren. Goed voor de banken.
Rusland pakt het anders aan. In plaats van te lenen en te consumeren, wordt de staatsschuld laag gehouden, en in plaats van de banken goedkoop geld toe te schuiven, dwingt Nabiullina hen om dat geld op de markt te zoeken door spaarders stevige rentes te bieden. 12% rente op een spaarboekje is daar geen ‘sciencefiction’, maar realiteit. Ja, er is inflatie, maar de reële rente blijft positief. Spaarders bouwen weer kapitaal op. En daar waar kapitaal groeit, ontstaat een brede middenklasse en dus politieke rust. Want een volk dat zichzelf kan dragen, is niet afhankelijk van de grillen van bovenaf. En zo’n volk valt dus ook minder te polariseren.
Dat is te danken aan het duo Poetin-Nabiullina. Terwijl hij de natie uit de schulden houdt, waakt zij over de munt. En het kind van dat politiek-monetaire huwelijk is een middenklasse die voor zichzelf kan zorgen. De bruto spaarquote van de Russische economie ligt op een ongelofelijke 30% van het BBP. De strijd die men vandaag voert, is met andere woorden niet militair, maar monetair: tegen het Russische model.
Ondertussen blijf ik herhalen, tot het doordringt in het vakkundig gemanipuleerde bewustzijn van eenieder: Pecunia Centralis Delenda Est. Fiatgeld moet vernietigd worden.
Brecht Arnaert
