In de wereld van vermogensbeheer is de “60/40- verdeling” heel gebruikelijk: 60% aandelen en 40% obligaties, waarbij soms ook nog wel de 50/50-verdeling wordt gehanteerd. Deze 60/40-portefeuille wordt vaak de ‘neutrale’ of zelfs ‘optimale portefeuille’ genoemd.
De idee erachter is dat de aandelen (vaak een mandje van breed gespreide aandelen) voor mooi rendement zorgen (gemiddeld 6-7% op jaarbasis), en obligaties in slechte tijden ervoor zorgen dat de verliezen van de aandelen deels gecompenseerd worden.
Charlie Bilello, Chief Market Strategist bij Creative Planning, onderzocht de gegevens van de Amerikaanse obligaties die teruggaan tot 1976 en concludeerde op X dat de Amerikaanse obligatiemarkt tot en met 2 juni 58 maanden lang had gedaald. Dat is meer dan 3,5 keer langer dan de daling van juli 1980 tot oktober 1981.
Anders gezegd, de Amerikaanse obligatiemarkt bevindt zich in de langste dalende markt in bijna 50 jaar. Bilello’s data laten zien dat de maximale daling in deze periode 17,2% was. Dat klinkt niet rampzalig. De daling is relatief ondiep, waarschijnlijk omdat de index verschillende “investment grade bonds” met vaste rente bevat.
De situatie ziet er iets somberder uit als je enkel focust op wat normaal gesproken wordt gezien als een van de veiligste obligaties ter wereld: langlopende Treasuries. De populaire ETF – iShares 20+ Year Treasury Bond Fund (TLT) – piekte in augustus 2020 en is sindsdien met ruim 50% gedaald.
De helft van je geld verliezen in ‘één van de veiligste obligaties ter wereld’ lijkt onwaarschijnlijk, maar het is wel de realiteit. Tot zover de ‘veiligheid’ van de 60/40-portefeuille. Gezien de alsmaar hogere schulden en rentes die niet meer dalen, zijn obligaties nu niet meer ‘de plek’ om te schuilen en is deze portefeuille verre van optimaal.
