Het boek “Mutual Aid: A Factor of Evolution” is geschreven door de Russische anarchist en bioloog Pëtr Kropotkin in 1902. In dit werk betoogt Kropotkin dat samenwerking en wederzijdse hulp, in plaats van strijd en competitie, de drijvende krachten zijn achter evolutie en sociale ontwikkeling. Hij gebruikt een breed scala aan voorbeelden uit zowel de dierenwereld als menselijke samenlevingen om zijn argumenten te ondersteunen.
Kropotkin weerlegt de populaire interpretatie van Charles Darwin’s theorie van ‘survival of the fittest’ als een strijd tussen individuen. Hij stelt dat de term ‘fit’ in deze context beter begrepen kan worden als de meest coöperatieve in plaats van de meest competitieve. Hij wijst op talrijke voorbeelden uit de natuur waarbij dieren samenwerken om te overleven, zoals bij wolven die in een groep jagen of vogels die samenwerken om roofdieren af te schrikken.
Verder gaat Kropotkin in op de geschiedenis van menselijke samenlevingen en toont hij aan hoe gemeenschappelijk bezit, gezamenlijke inspanningen en wederzijdse ondersteuning vaak voorkwamen en bijdroegen aan het welzijn van de groep. Hiermee wil hij aantonen dat de principes van wederzijdse hulp niet alleen biologisch zijn ingebed, maar ook cultureel en historisch belangrijk zijn voor menselijke ontwikkeling.
Het boek heeft invloed gehad op een verscheidenheid aan disciplines, waaronder biologie, antropologie en sociologie, en het heeft het debat over de aard van menselijke relaties en de samenleving als geheel mede vormgegeven. Kropotkin gebruikt zijn bevindingen om een pleidooi te houden voor een meer egalitaire, coöperatieve samenleving.
Print: double side – short edge binding.
Bijvoorbeeld eerste deel van pagina 1-26 om te testen.